طلاق به دلیل رابطه مقعدی

رابطه جنسی بین زن و مرد در زندگی مشترک یک فعالیت سالم و طبیعی است که می تواند فواید زیادی برای سلامت جسمانی و روانی افراد داشته باشد.

علاوه بر این، رابطه زناشویی می تواند به ایجاد صمیمیت و نزدیکی بین زوجین کمک کند. این امر می تواند بر روابط عاشقانه و بهبود کیفیت ازدواج نیز تاثیر مثبت بگذارد.

البته، مهم است که رابطه زناشویی سالم و ایمن باشد و زوجین باید از یکدیگر رضایت داشته باشند.

اما سوالی که پیش میاید این است که آیا رابطه مقعدی منجر به طلاق می‌شود؟

باید بگوییم دلایل زیادی وجود دارد که یک ازدواج به سمت  جدایی جنسی سوق پیدا کند. از جمله مواردی مانند مسائل بهداشتی یا تغییر سبک زندگی افراد.این میان داشتن رابطه نامتعارف نیز می تواند دلیلی برای این امر بوده و زوجین را به طلاق به دلیل رابطه مقعدی (یا هر نوع رابطه دیگر) بکشاند.

لذا برخی از تمایلات و فانتزی‌های جنسی ممکن است برای یک طرف قابل قبول و برای طرف دیگر ناخوشایند باشد. یکی از این تمایلات رابطه مقعدی است که در برخی از زوجین وجود دارد.

در بسیاری از جوامع از نظر قانونی، روابط مقعدی یا روابط جنسی بدون رضایت یکی از طرفین ممکن است باعث شکایات حقوقی شود.

این امور معمولاً به عنوان تخلفات جنسی و در تعداد زیادی از موارد، تخلفات حقوقی تلقی می‌شوند.

در صورت بروز چنین وضعیتی در یک ازدواج، این ممکن است به عنوان یکی از دلایل برای درخواست طلاق مطرح شود.

و اما از نظر شرعی، رابطه مقعدی مکروه و ممنوع است. در واقع در صورت عدم رضایت همسر از انجام چنین کاری، رابطه مقعدی حرام است و شوهر باید به همسر خود دیه پرداخت کند.

درخواست طلاق به دلیل رابطه مقعدی

 همانطور که می‌دانید طبق قانون مدنی ایران، مرد می‌تواند به هر دلیلی که بخواهد زن خود را با ارائه دادخواست به دادگاه طلاق دهد.

اما اگر درخواست طلاق از جانب زن باشد، زن نمی‌تواند خود را مطلقه سازد مگر در مواردی که وکالت در طلاق را از جانب مرد داشته باشد و یا اینکه با ثابت کردن هر یک از موارد عسر و حرج، بتواند دادگاه را برای طلاق از شوهر خود مجاب نماید.

بنابراین زن برای جدایی می تواند از دو اصل:

فسخ نکاح عسر و حرج

استفاده کند و داشتن رابطه جنسی نامتعارف که زندگی را بر زن سخت کرده باشد و همچنین عدم توانایی مرد برای داشتن این نوع رابطه، می تواند در هر دوی این اصول استفاده شود.

بر اساس ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی:

«در صورتی که دوام زوجیت موجب عسر و حرج زوجه گردد، وی می‌تواند با مراجعه به دادگاه، تقاضای طلاق کند.

توجه داشته باشید، در تبصره ۱۱۳۰ که توضیحاتی درباره این ماده می باشد، درباره طلاق به دلیل رابطه جنسی نامتعارف چیزی آورده نشده است.

اما، در صورتی که زن در وضعیتی قرار گرفته باشد که ارتباط جنسی مقعدی و نامتعارف باعث به خطر افتادن زندگی وی شود و به سلامتی زن آسیب وارد نماید، می تواند با استناد به این ماده برای درخواست طلاق به دلیل عسر و حرج تلاش کند.

چنانچه دادگاه احراز کند که زوجه در وضعیت عسر و حرج قرار دارد، می‌تواند با صدور حکم، زوج را اجبار به طلاق نماید»

شایان به ذکر است، مطابق بند ۴ این ماده:

«ضرب و شتم یا هرگونه سوء استفاده مستمر زوج که عرفا با توجه به وضعیت زوجه قابل تحمل نباشد»

یکی از مهم ترین اصول ماده ۱۱۳۰ می باشد که حق استفاده نمودن از اصل عسر و حرج را به زن داده است.

لذا توجه به این بند در صورتی که رابطه جنسی مقعدی باعث آزار و اذیت زن شود، می تواند برای خلاص شدن از آن به دادگاه شکایت نماید.

همچنین برای استفاده از اصل عسر و حرج در خصوص طلاق به دلیل رابطه مقعدی، لازم است که زوجه بتواند عسر و حرج خود را به صورت قانع ‌کننده برای دادگاه ثابت کند.

برای اثبات عسر و حرج ناشی از رابطه مقعدی، زوجه می‌تواند به مدارک و شواهد زیر استناد کند:

●   معاینه پزشکی:

در برخی موارد، دادگاه زوجه را به پزشکی قانونی معرفی می‌کند تا از نظر پزشکی بررسی شود. اگر پزشکی قانونی تشخیص دهد که رابطه مقعدی برای زوجه مضر بوده است، این امر می‌تواند یکی از شواهد اثبات عسر و حرج باشد.

معمولا تا ۱۵ روز بعد از برقراری رابطه، پزشکی قانونی می تواند آن را تشخیص دهد. البته این موضوع به تعداد دفعات و تکرار این کار نیز بستگی دارد. لذا برا شناسایی پزشکان بهتر است زود تر اقدام فرمایید.

●   اظهارات زوجه:

اظهارات زوجه نیز می‌تواند یکی از راه‌های اثبات عسر و حرج باشد. زوجه می‌تواند در دادگاه شهادت دهد که رابطه مقعدی برای او غیرقابل تحمل بوده است و این امر باعث ایجاد مشکلات روحی، جسمی و یا اجتماعی برای او شده است.

●   مدارک:

مدارک و اسنادی که نشان‌ دهنده تهدید، اجبار، زورگویی یا تحقیر زوجه توسط همسرش باشند.

شایان به ذکر است که برخی از بانوان این امر را مصداق تجاوز جنسی می‌دانند، اما این دلیل موجهی جهت اقدام به درخواست طلاق نمی‌باشد‌؛ تجاوز در روابط خارج از ازدواج به راحتی قابل اثبات است. اما همانطور که گفتیم تنها در صورتی که زن در رابطه جنسی نامناسب آسیب دیده باشد، می تواند با مراجعه به مراجع مرتبط برای پیگیری حق خود اقدام کند.

در نهایت، تشخیص عسر و حرج ناشی از رابطه مقعدی بر عهده دادگاه است. دادگاه با بررسی مدارک و مستندات ارائه شده توسط زوجه، و همچنین اظهارات خود زوجه، در صورت احراز عسر و حرج، به یکی از روش های زیر حکم به طلاق صادر می‌کند.

اعطای حق طلاق به زوجه بدون نیاز به رضایت همسرش.

اعطای حق خلع به زوجه با پرداخت مالی به همسرش.

اعطای حق مبارات به زوجه با شرط عدم تمکین همسرش.

حق و حقوق زن در طلاق:

پس از طلاق به دلیل رابطه مقعدی، زن می‌تواند از حقوق مالی خود هم‌چون دیه، نفقه، مهریه و… بهره‌مند شود. و هیچ دلیلی مبنی بر از بین رفتن این حق وجود ندارد.

همچنین در صورتی که فرزندان زیر سن قانونی داشته باشد، می‌تواند حضانت آن‌ها را درخواست کند. البته باید توجه داشت که حضانت فرزندان به شرط عدم ازدواج مجدد زن است و در صورت ازدواج مجدد، حضانت به پدر یا نزدیک‌ترین خویشاوند آن‌ها منتقل می‌شود.

سخن پایانی:

طلاق به دلیل رابطه مقعدی، یک امر پیچیده و حساس است و می تواند یک تجربه دشوار و پرتنش باشد.

با داشتن یک وکیل خوب، می توانید اطمینان حاصل کنید که از حقوق خود محافظت می کنید و فرآیند طلاق را به طور موثری انجام می دهید

برای دریافت مشاوره حقوقی در این زمینه، می‌توانید با یک وکیل متخصص در امور خانواده مشورت کنید.

گروه مشاوران و کارشناسان وکیل وند در کنار شما هستند تا با ارائه خدمات در زمینه مشاوره و حقوقی به سوالات شما عزیزان پیرامون طلاق و حق و حقوق شما پاسخ دهند.

وکیل وند به طور ۲۴ ساعته پاسخگوی شما خواهد بود.