هنگامی که یک دعوی در دادگاه مطرح میشود اصحاب آن به دنبال روش هایی هستند که بتوانند بی گناهی خود را ثابت کنند.
در همین راستا میتوان از روش های مختلفی استفاده نمود که یکی از آن ها استناد به پرونده هایی است که موضوع آن ها میتواند به رای دادگاه کمک کند.
گاهی برخی افراد درخواست مطالبه پرونده استنادی را از شعبات مختلف دادگاه دارند و ما در این مقاله قصد داریم به این مسئله بپردازیم که برای تقاضای مطالبه پرونده استنادی چه عملی باید انجام داد؟ با ما همراه باشید.
قبل از هر چیز باید با مفهوم استناد آشنا شویم که این اصطلاح به معنی تکیه کردن بر سند یا مدرکی است که میتوان آن را پشتوانه ادعای خود قرار داد.
اغلب در پرونده های حقوقی و قضایی اصحاب دعوا باید هنگامی که ادعایی میکنند آن را با استناد به اماره و دلایل مختلف ثابت بکنند تا به آن رسیدگی شود.
همچنین دادگاه نیز باید حکم را با استناد به قوانین معتبر صادر کند و در غیر این صورت حکم مورد تایید نخواهد بود مگر اینکه قانون در مورد موضوع سکوت کرده باشد و علم قاضی مد نظر قرار بگیرد.
مدارکی که میتوان در دادگاه به آن ها استناد کرد تا ادعای خود را ثابت نمود به دو دسته ادله و اماره تقسیم میشود.
ادله جمع لغت دلیل است و در اصطلاح حقوقی به مدارکی گفته میشود که از نظر دادگاه صالح مورد تایید بوده و با قوانین منافاتی ندارد.
طبق ماده 206 قانون مجازات اسلامی اقرار، سوگند، شهادت، قسامه و علم قاضی از مصادیق ادله معتبر میباشند. اما اماره که در اصطلاح حقوقی به معنای ظنی است که از واقعیت نشات گرفته و میتوان به مواردی همچون سند، عکس، فیلم و ... اشاره کرد که میتوانند در دادگاه به عنوان اماره انتخاب شوند.
اما گاهی در روند پرونده، یکی از طرفین به پرونده ای استناد میکند که در دادگاه یا مرجع قضایی دیگری است که به این پرونده، پرونده استنادی گفته میشود.
پرونده استنادی میتواند روشن کننده بسیاری از مسائل بوده و به همین دلیل بسیاری از افراد برای خود یا بر علیه طرف مقابل به پرونده دیگری استناد خواهند کرد.
پرونده استنادی به پرونده ای گفته می شود که یکی از اصحاب دعوا یا دادگاه یا مرجع قضایی معتبر به موضوع آن استناد نموده و حکم را بر اساس آن صادر خواهد کرد.
این پرونده می تواند در شعبه دیگر یا مرجع قضایی دیگری باشد و در حین رسیدگی به موضوع دیگری به آن نیز استناد شود. اصحاب دعوی میتوانند بر علیه یکدیگر نیز به پرونده ای استناد کنند تا موضوع آن بررسی شده و سپس تصمیمگیری انجام شود.
بر اساس ماده 214 قانون آیین دادرسی مدنی هرگاه یکی از اصحاب دعوا به استناد پرونده کیفری ادعایی نماید که رجوع به آن پرونده لازم باشد دادگاه میتواند پرونده را مطالبه کند.
مرجع ذیربط نیز موکلف خواهد بود پرونده درخواستی را در زمان مشخص شده ارسال نماید تا به آن رسیدگی شده و حکم نهایی صادر شود. تا زمانی که پرونده استنادی درخواست شده به دادگاه ارسال شود پرونده اصلی باز خواهد ماند.
علاوه بر پرونده کیفری، اصحاب دعوی میتوانند به پرونده دعوی مدنی استناد نموده و دادگاه نیز به درخواست وی و خطاب به مرجع ذی صلاح تقاضا نامه ای به وی میدهد که رونوشت موارد استنادی در مدت معینی به او داده شود.
در نتیجه برای اینکه بتوان پرونده استنادی را مطالبه نمود باید درخواست خود را از طریق دادگاه مرتبط ثبت کرده و تقاضانامه را دریافت نماید.
بازپرس یکی از مقامات قضایی است که در دادسرا فعالیت می کند و برای رسیدگی به پرونده نیازمند اجازه دادستان میباشد.
اغلب پروندههای حقوقی و کیفری دارای بازرس هستند که به پرونده رسیدگی کرده و نظر خود را اعلام نماید. اما در جریان یک پرونده امکان دارد که بازرس نیز درخواست پرونده استنادی از دادگاه سابق را داشته باشد تا با بررسی آن بتواند تصمیم درستتری راجع به آن بگیرد.
یکی از اصطلاحات حقوقی که ممکن است افراد در جریان پرونده خود و استناد به پرونده دیگر با آن مواجه شوند وقت نظارت به لحاظ ضرورت مطالبه و ملاحظه پرونده استنادی است.
این اصطلاح به این معناست که دادگاه برای بررسی پرونده شما و صدور حکم برای آن نیازمند وقت بیشتری است و به همین دلیل ممکن است صدور حکم به زمان دیگری موکول شود.
اغلب دادگاه تاریخ مشخصی را برای صدور حکم تعیین خواهد کرد که به اطلاع طرفین پرونده نیز خواهد رسید.
هنگامی که یکی از اصحاب دعوا در دادگاه به پرونده دیگری استناد میکند آن شعبه موظف است پرونده استنادی را در زمان مقرر برای دادگاه بفرستد.
اما طرفی که به پرونده استناد نموده نیز میتواند در صورتی که زمان ارسال پرونده طولانی شد با مراجعه حضوری به دادگاه و دفتر مدیر شعبه آن را پیگیری نماید. این پیگیری میتواند به ارسال پرونده تسریع بخشد و باعث شود حکم نهایی زودتر صادر شود.
البته لازم به ذکر است پرونده اعاده دادرسی شما تا زمان ارسال پرونده استنادی باز خواهد ماند تا رسیدگی به آن انجام شود.
یکی از ارکان عدالت در قوانین ایران، حقی است که طرفین برای دفاع از خود در دادگاه دارند. در راستای این دفاع اصحاب دعوا میتوانند به مدارک مختلفی همچون سند، عکس و ... استناد کنند تا بتوانند بی گناهی خود را از طریق آن ها اثبات کنند.
یکی از روش هایی که طرفین میتوانند از طریق آن ادعای خود را اثبات کنند استناد به پرونده است که میتواند پرونده خودشان یا پرونده طرف مقابل باشد.
برای اینکار باید درخواست خود را در دادگاه مطرح کرده و قاضی نیز تقاضانامه ای خطاب به مرجع ذی صلاح صادر نماید تا رونوشت موارد استنادی در مدت معینی به وی داده شود.
البته بازپرس پرونده نیز میتواند به پروندهای استناد کرده تا آن را مطالعه کند و بر اساس آن تحقیقات خود را تکمیل کند.